W dolinie Baalbek w dzisiejszym Libanie znajdują się jedne z największych obrobionych kamieni w historii ludzkości – Kamień Brzemiennej Kobiety (Hajjar al-Hibla) oraz Kamień Południa. Te gigantyczne bloki skalne do dziś wzbudzają podziw i kontrowersje, stanowiąc dowód na niezwykłe zdolności inżynieryjne starożytnych cywilizacji.
1. Kamień Brzemiennej Kobiety (Hajjar al-Hibla)
– Masa: ok. 1 000 ton
– Długość: ok. 20 metrów
– Wysokość: ok. 4,3 metra
– Szerokość: ok. 4,5 metra
– Miejsce: Kamieniołom niedaleko kompleksu świątynnego w Baalbek
Nazwa „Kamień Brzemiennej Kobiety” pochodzi z lokalnych legend – jedna z wersji głosi, że ciężarna kobieta obiecała pomóc w przetoczeniu kamienia w zamian za jedzenie, inna, że kobieta miała nadludzką siłę.
2. Kamień Południa
– Masa: szacunkowo 1 200 ton, a według niektórych źródeł nawet 1 500 ton
– Lokalizacja: tuż obok Kamienia Brzemiennej Kobiety, częściowo zakopany
– Stan: nigdy nie został przetransportowany
Kamień Południa to jeszcze większy monolit, odkryty w XX wieku, pozostawiony prawdopodobnie z powodu swojego nadmiernego ciężaru lub błędów w obróbce.
ile osób potrzeba, aby podnieść te kamienie?
Przy współczesnym sprzęcie inżynieryjnym podnoszenie takich kamieni jest możliwe, ale wymaga skomplikowanej logistyki. Jednak gdybyśmy rozważali czysto fizyczną siłę ludzką, sprawa wygląda inaczej.
Obliczenia szacunkowe
Średnio człowiek może wygenerować:
Siłę ciągu: ok. 50–70 kg (490–686 N), przy maksymalnym wysiłku, przez krótki czas.
Dla Kamienia Brzemiennej Kobiety (1 000 ton = 1 000 000 kg):
Aby tylko unosić masę bez uwzględniania tarcia i technicznych strat, potrzeba:
→ 1 000 000 kg / 70 kg ≈ 14 285 osób
Ale to tylko siła pionowa bez żadnych dźwigni, tarcia czy strat energii. W rzeczywistości:
Z dźwigniami i bloczkami – liczba może spaść do ok. 3 000–5 000 osób
Bez technologii – nawet 20 000 ludzi mogłoby nie dać rady
Dla Kamienia Południa (1 200–1 500 ton):
Bez wsparcia technologicznego potrzeba by nawet 17 000–25 000 osób, co fizycznie byłoby niemożliwe do skoordynowania w jednym miejscu.
Jak starożytni mogli je przemieszczać?
To pytanie od dziesięcioleci rozpala wyobraźnię archeologów i alternatywnych badaczy. Możliwe wyjaśnienia:
Systemy rolek i dźwigni
Poślizg na błocie lub tłuszczu zwierzęcym
Zsynchronizowana praca tysięcy robotników
Zaniechanie transportu – kamienie zostały na miejscu, bo nie dało się ich przemieścić
Nie ma jednak dowodów na to, by te ogromne bloki zostały kiedykolwiek podniesione lub przetransportowane – wciąż leżą w miejscu, w którym je odcięto z podłoża.
Współczesne dźwigi vs starożytne cuda
Największe współczesne dźwigi, jak Liebherr LR 13000, mogą unieść nawet 3 000 ton – czyli z łatwością poradziłyby sobie z tymi blokami.
Ale bez stali, hydrauliki i maszyn? To niemal niemożliwe.
Kamień Brzemiennej Kobiety i Kamień Południa to jedne z największych tajemnic starożytnej inżynierii. Ich ogromna masa czyni je nie tylko fizycznym, ale i symbolicznym świadectwem ambicji dawnych cywilizacji. Dziś do ich uniesienia potrzebna byłaby armia tysięcy ludzi lub zaawansowany sprzęt – a mimo to, wciąż leżą tam, gdzie zostały porzucone.
Napisz komentarz
Uwagi